Op 7 maart 1919 wordt in Sanford, Maine, Leo Leblanc geboren. Onze dappere Leo kan zich dan nauwelijks inbeelden dat hij vele jaren later deel zou uitmaken van de geschiedenis van Bastenaken.
Zijn Ardens avontuur begint in 1940 wanneer hij op 21-jarige leeftijd beslist om dienst te nemen in het Amerikaanse leger. Vier jaar later wordt Leo naar Europa gestuurd om onze vrijheid te verdedigen en strijd te voeren tegen de nazistische uitwassen.
Op de avond van 18 december 1944 komt hij in Bastenaken aan. Als springstofexpert bij het 326ste Geniebataljon van de luchtlandingstroepen van de 101st Airborne Division neemt hij deel aan heel wat gewapende interventies in de Ardennen, waaronder het doen ontploffen van de spoorwegbrug bij Neffe op 19 december 1944. Hij doorstaat zware en vanuit moreel oogpunt verschrikkelijke beproevingen doordat hij in de strijd verschillende vrienden verliest. Om aan de wraaklust van de vijand te ontkomen, verstopt hij zich in een stal van een boerderij in Marvie, en brengt er Kerstdag in eenzaamheid door.
Vanaf januari 1945 verlaat zijn divisie Bastenaken en doorkruist Europa tot de val van Hitler. Op 15 september 1945 keert Leo Leblanc terug naar Boston, waar hij wordt gedemobiliseerd.
Hij studeert dan technisch tekenen en bouwt een carrière uit als industrieel tekenaar in een Californische firma gespecialiseerd in de bouw van vliegtuigen en werktuigmachines. Begin jaren 1990 keert hij naar Sanford terug om er van zijn welverdiende pensioen te genieten. Hij betrekt er een appartement waar hij zich hoofdzakelijk bezighoudt met het schilderen van portretten.
In 1994 verandert zijn leven compleet. Het geluk lacht hem toe, hij wint de hoofdprijs in het Bingo. Zonder te twijfelen stelt Leo alles in het werk om zijn dierbaarste droom te verwezenlijken, namelijk terug te keren naar zijn oorlogsverleden in Europa…
Van bij zijn aankomst in Bastenaken maakt hij kennis met een aantal personen die gepassioneerd zijn door de geschiedenis van WO II, en die bereid zijn Leo te helpen om het slagveld waar hij 50 jaar tevoren heeft gestreden, terug te vinden. Heel snel wordt hij bevriend met enkele mensen die heel geïnteresseerd zijn in de Slag om de Ardennen, en met wie hij een hechte vriendschap zal vormen.
Hij keert terug naar de Verenigde Staten van Amerika, maar al snel steekt de heimwee naar Bastenaken bij hem op. Nooit in zijn leven had hij zo een warme ontvangst meegemaakt als die waarvan de bewoners van de streek van Bastenaken bij de herdenking van 50 jaar Slag om de Ardennen blijk hadden gegeven. De emoties waren zo sterk dat Leo nog slechts één wens had, namelijk om zich definitief in Bastenaken te vestigen, waar hij als een held was verwelkomd!
Met de hulp van enkele vrienden ondernam Paul Van Daele de nodige stappen bij de Amerikaanse ambassade en de Belgische overheden om het project van de Amerikaanse veteraan, zo verbonden met ‘Nuts City’, te verwezenlijken.
Op 15 oktober 1997 vestigde Leo zich in het rusthuis “Sans Souci” in Bastenaken, de stad waar hij zich altijd thuis heeft gevoeld. Hij was zich terdege bewust van de liefde en de erkenning die de meerderheid van de bewoners van de streek voor hem voelden. De momenten van oprechte en sterke emoties die hij heeft beleefd sinds hij in ons land is komen wonen, zijn altijd in zijn hart gegrift gebleven.
Na enkele gezondheidsproblemen is Leo op 16 mei 2004 overleden. Wij hebben zijn dierbaarste wens tot vervulling gebracht: de verstrooiing van zijn as in het Bois de la Paix, op de plek van zijn boom.